(przyjmować gości)

См. также в других словарях:

• przyjmować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, przyjmowaćmuję, przyjmowaćmuje, przyjmowaćany {{/stl 8}}– przyjąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, przyjmowaćjmę, przyjmowaćjmie, przyjmowaćjmij, przyjmowaćjął, przyjmowaćjęli, przyjmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyjmować — ndk IV, przyjmowaćjmuję, przyjmowaćjmujesz, przyjmowaćjmuj, przyjmowaćował, przyjmowaćowany 1. forma ndk czas. przyjąć (p.) 2. zwykle bez dopełnienia «podejmować u siebie gości, wydawać przyjęcia; mieć ustalone godziny przyjęć, udzielenia porad,… …   Słownik języka polskiego

• przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

• gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość …   Słownik języka polskiego

• salon — m IV, D. u, Ms. salonnie; lm M. y 1. «obszerny, reprezentacyjny pokój przeznaczony głównie do przyjmowania gości; bawialnia» Prosić gości na herbatę, kawę do salonu. Bawić, przyjmować gości w salonie. 2. «komplet mebli stanowiących urządzenie… …   Słownik języka polskiego

• czynić honory domu — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować gości, pełniąc wobec nich obowiązki gospodarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka spóźniała się, więc córka czyniła honory domu wobec gości, którzy już się pojawili. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niegościnny — niegościnnyni «nie lubiący przyjmować gości; nieuprzejmy, nieprzyjazny» Niegościnne miasto. Niegościnny dom. przen. Niegościnna ziemia …   Słownik języka polskiego

• prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

• wystawnie — wystawnieej przysłów. od wystawny Żyć wystawnie. Wystawnie przyjmować gości …   Słownik języka polskiego

• dozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dozwalaćam, dozwalaća, dozwalaćają {{/stl 8}}– dozwolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dozwalaćlę, dozwalaćli, dozwalaćwól, dozwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} dopuszczać do robienia czegoś, nie sprzeciwiać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• góra — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. górze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duże, wysokie wzniesienie terenu powstałe w wyniku procesów zachodzących w skorupie ziemskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zalesiona, kamienista …   Langenscheidt Polski wyjaśnień